Sensizliği kokluyorum,
İlk defa nefes almak gibi, canım acıyor, yanıyorum.
Sonra yavaş yavaş tüm benliğimi sarıyor sensizlik.
Alışıyorum bir parçam oluyor ama öyle muhtacım ki!
Sana alışan benliğim savunmasız, çaresiz, öyle sensizim ki ağlıyorum...
Tam herşey bitti,kayboldum, çaresizim derken tanıdık bir koku,
Evet sensin, ellerin ellerimde gözlerini yakalıyorum ağlamaktan şişmiş gözlerimle
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,