Eskiden insanın yok idi fendi..
Fakat; hiç de naçar kalan olmadı.
Nice yenilikler çıkacak dendi.
Geldi hepisi de yalan olmadı.
Ekran geldi konuşmayı unuttuk.
Gözümüzü dikdik, dilleri yuttuk.
Çocukları sandalyada uyuttuk.
Akşama misafir gelen olmadı.
Ne muhabbet, o ne güzel günlerdi.
Büyükler toplanır sohbet ederdi.
Nine masal söyler, torun dinlerdi.
Büyüğe saygısız olan olmadı.
Alo geldi, mektup yazamaz olduk.
Ak üstüne kara cızamaz olduk.
Eş dost akrabayı gezemez olduk.
Mektup diye kapı çalan olmadı.
Ses gitmezdi ora kadar yürürdük.
Biraz zaman geçse, gidip görürdük.
Önemli haberi bizzat verirdik.
'Alo'suz; habersiz kalan olmadı.
Kimler memnun bilmem böyle yapıdan.
İstesen de ayıraman tapudan.
En az yirmi hane, birtek kapıdan,
Girdiler; hal hatır soran olmadı.
Tüterdi ocaklar, pişerdi aşlar.
Önünde bir ağaç, duvarda taşlar.
Her eve bir yuva yapardı kuşlar.
Uçtu; apartmanda duran olmadı.
Dünya kurulalı var bu savaşlar.
tırtırı karınca, böceği kuşlar.
Güya; ilaç buldu çok okumuşlar,
Bozdular dengeyi, kuran olmadı.
İlaç diye geldi zehir meredi.
Çeşit çeşit haşereler türedi.
Biz katleyledikce onlar üredi.
Bu işin sırrını bilen olmadı.
Kirlettik denizi, kestik ormanı.
Traktör çıkalı sürdük tırmanı.
Döverbiçer ile derdik harmanı,
Hep giti, anbarda kalan olmadı.
Orman cıvıl cıvıl, denizler paktı.
Çiftcinin yüzü gül, buğdayı aktı.
Saban ile sürdüğümüz topraktı.
Anbarı, kışdan boşalan olmadı.
Kara toprak bereketi yitirdi.
Sunni gübre verdik ise bitirdi.
O tadı lezzeti nere götürdü,
Götürdük pazara alan olmadı.
Parfümler gül yağı, giysiler yündü.
Sitresi bilmeyen mutluluk; dündü.
Herkesde bir huzur, günümüz gündü.
O günler; kasvete dalan olmadı.
Kürk için öldürdük masum vizonu.
Kirlettik havayı, deldik ozonu.
Bu dramın nasıl bitecek sonu?
Hadi deyin! dünya talan olmadı.
Gereken her şeye kavuştu beden.
Genede insanlar huzursuz; neden?
Ruh gıda almıyor boş debdebeden.
İçinden gelerek gülen olmadı.
Arsız öne geçti,kamiller pustu.
Hokkabaz şımardı, Alimler sustu.
Çağdaş felsefeci, zehiri kustu,
Makamı olmayan, bilen olmadı.
Trafik vuruyor her gün bir tokat.
Bunca sönen ocak, bukadar sakat.
İnsan için icad edildi fakat;
Bizde usulünce süren olmadı.
Köyüm şehre uzak, hem de sapaydı.
Çiftde kara saban, elde çapaydı.
Babamın bindiği, bir tor sıpaydı,
Hiç eşşek çarpışıp, ölen olmadı.
Genede ömrünce ver sen de emek.
Orda iyi amel, burada yemek.
Orası buradan iyi ki demek;
Gidip de hiç geri gelen olmadı.
Nisari; tabular yıkmak isteriz.
Teknikde doruğa çıkmak isteriz.
Şöyle bir geriye bakmak isteriz.
Geçmişi aklından silen olmadı.
Kayıt Tarihi : 16.3.2008 18:33:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

kurallara uygun
güzel bir şiir.
Tebrikler
Nisari hocam
kutluyorum sizi
TÜM YORUMLAR (3)