Teknolojik AŞK Şiiri - İsmet Anik

Eskiden görücü usulü vardı
Ana Baba gelinlik kız arardı
Gelinlik kızlar cehiz hazırlardı
Deste deste sandığa yığarlardı.

Dünür olunup sözler kesilirdi
Şerbet içilip, nişan edilirdi
Davul Zurna düğüne gidilirdi
Dualı duvaklı gelin gelirdi.

Teknoloji töreye galip geldi
Ve Teknolojik aşk icadedildi
Töre usül nevarsa terkedildi
Dünür bitti cepten cebe gidildi.

Gençler telefonda mesajlaşırlar
Birbirini görmeden anlaşırlar
Konuşmadan telefonu kaşırlar
Sorun yok tezelden bağdaşırlar.

Hemencecik okeylenir evlilik
Derken başlar mesajlı birliktelik
Ana Babada başlar çaresizlik
Düşündürür gelecek belirsizlik.

Telefon altıncı duyu organı
Olmayan satar döşeği yorganı
Doğuştan müptela olmuştur kanı
Olmasa hazırdır yağlı urganı.

Çift telefon ellerinde yatıyor
Eşler yorgunluktan bitap uyuyor
Sabaha kadar çınlıyor titriyor
Rüyayıda telefonlar görüyor.

Yolda ikisi birbirine çarptı
Hemen devreye girdi mesaj hattı
Aşkım kör bir kız bana tampon taktı
Ay! banada salak oğlan omuz attı.

Evden çıkıyordum bir çocuk geldi
Baba; kontörüm yok para ver dedi
Onu bende gördüm nasıl şirindi
Banada acıktığını söyledi.

O çocuk bizimmiş anneme sordum
Adınıda söyledi de unuttum
Çocuğu bende hergün görüyordum
Tıpkı ikimize benzetiyordum.

Nezaman nasıl oldu bilmiyorum
Ogün elektrikler yoktu zannediyorum.
Şarjsız güne denk geldi, biliyorum
Şu garip halimize gülüyorum.

Birgün telefonumun sesi gitti
Ay benimkinin de ekranı bitti
İkiside tamirhaneye yattı
Usta telefona ve bize baktı:

Telefon olmasa neyaparsınız
Gider yeni telefon alırsınız
Siz ikinizde ağır hastasınız,
Biriniz kör, biriniz sagırsınız.