Kalabalıklaştıkça yalnızlaştık..
Öyle ki;
Bir çatı altına binleri sığdırdık..
Çoğaldıkça koptuk hayattan,
Sevdiklerimizi feda ettik birer birer..
Sanal alemin büyüsüne kapılıp,
Feda ettik onları teknoloji illetine..
Beceremedik sevmeleri,
Yalın ve safça..
Esirgedik yeterince vaktimizi,
Kırdık kırabildiğimiz kadar onları,
Teknoloji uğruna..
Yaşıyoruz evet yaşıyoruz.
Ama; bilinmez ne kadar insanca?
Her geçen gün daha bir putlaştıkça,
Yaşıyoruz zamandan çalarak hoyratça...
Kayıt Tarihi : 21.1.2015 11:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kalabalıklaştıkça yalnızlaştık.. Öyle ki; Bir çatı altına binleri sığdırdık.. Çoğaldıkça koptuk hayattan, Sevdiklerimizi feda ettik birer birer.. Sanal alemin büyüsüne kapılıp, Feda ettik onları teknoloji illetine.. Beceremedik sevmeleri, Yalın ve safça.. Esirgedik yeterince vaktimizi, Kırdık kırabildiğimiz kadar onları, Teknoloji uğruna.. Yaşıyoruz evet yaşıyoruz. Ama; bilinmez ne kadar insanca? Her geçen gün daha bir putlaştıkça, Yaşıyoruz zamandan çalarak hoyratça...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!