Son sefere süzülen, eskimiş yorgun tekne.
Vuslat yolculuğuna, ne olur beni de ekle.
Meçhule açılalım, bu karanlık limandan.
Çilingir sofrası da, çıksın artık zuladan.
Bırak hüzünlü şehir, orada öyle kalsın.
Açalım biz radyoyu, şöyle inceden çalsın.
Eşlik etsin sadece, yosun kokulu sular.
Gönülde sevgililer, dudaklarda şarkılar.
Kapatın ışıkları, yıldızlar örtü olsun.
Görmesin kimse bizi, bu akşam böyle olsun.
Kaptan hasret demirini, yavaş yavaş suya sal.
Takvim kalmadı bari, ay; sen ondördünde kal.
Bakışı senin gibi, mavi ve derin dostum.
Haykırışlar boşuna, artık ben bile sustum.
Sessiz kalma öylece, bir şey gelse elimden.
Çekermiydim sigarayı, ben bu kadar derinden.
Ey sırdaşım Akdeniz! çaresiz benim derdim,
Saçlarını sonbahar örmüş, birini sevdim.
Kayıt Tarihi : 17.4.2008 13:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Tebrikler...
Bir papatya tarlasi düsün.. Ilkbahar ayi.. Ve sen, onun yanindan geçen yolda yürüyorsun... Ve o papatya tarlasinda bir papatya dikkatini çeker.. Binlercesinden birisidir ama sen, onun yanina gidersin.. Onda seni çeken bir seyler vardir.. O papatyayi oldugu yerden koparirsin.. Sadece senin olsun istersin, sadece senin.. Ölecegini düsünmeden. Ve gidersin o tarladan... Içindeki siddetin durduramadigi bir bencillik ama bir o kadar güzel ve hapsedici. Iste bu TUTKU...
Yine o tarlanin kenarindaki yolda yürüyorsundur.. Yine milyonlarcasi arasinda bir tanesi seni çeker.. Yaklasirsin, yanina gidersin o papatyanin.. Gözlerin baskasini görmez olur o an. Onun için herseyi yapmak istersin... Dokunmak istersin.. Dokunamazsin, orda, onunla ölmek istersin. Ama birden hafif bir rüzgar eser ve bir baska güzel çiçek kokusu gelir burnuna.. Dayanamazsin onun kokusuna.. Unutturur herseyi bir anda ve o kokunun geldigi yöne gidersin.. O papatya orda kalmistir, yüreginin bir kenarinda.. Paylasilmamistir bi çok sey.. Unutulmaz belki ama geri de dönülmez ona.. Iste bu ASK...
Yine o yoldasin.. Papatya tarlasinin yanindan geçen.. Ve yine bir papatya... Milyonlarcasinin içinde seni çeker.. Gidersin yanina.. Orda kalakalirsin.. O hiç ölmesin diye her seyi yaparsin.. Tüm gücünle onunla olmak istersin.. Oradan seni koparacak hiç bir güç olmadigina inanirsin.. Ve orda onunla ölene kadar birlikte kalirsin... Iste bu da SEVGI...
TÜM YORUMLAR (7)