Tekmil Teyzem'e Şiiri - Bahattin Tonbul

Tekmil teyze teyzelerin neyi desem bilemem ki
Severek evlendin şanslısın öyle bir sevdin ki
Tonbul'ların geliniydin ev kalabalık bölüşemen ki
Üç kardeş bir evde yaşayınca çocukları ayırt edemen ki

Bir müddet ata erkil yaşadınız hayatınız karma karışık
Sonradan ayrıldınız güya gaynana gayın abayla yaşadık
Dört oda bir salonda on nüfus bir arada olup paylaşdık
Sevgi var ya sevgi bütün bunların üstüne koklaşırdık

Çifçilik ev hanımlığı hepsini bir arada yaptınız
Çift sürülürdü peşinden arada ayrık toplardınız
Eniştemle arada buluşur dertleşir paylaşırdınız
Severdi eniştem ayrı bir yerde duramazdınız

Allahım bu nasıl aşk bu nasıl sevgi her yerde birlikte gezerdi
Tekmil teyzem arlanır ama Mustafa eniştem deli gibi severdi
Çok düşünür atasına saygılıydı eniştem kimseye laf söyletmezdi
Bütün sıkıntıyı ve yalnız kalamamasına baba sevgisi karşı gelirdi

Çok çalışırdı ona buna laf sölemesini istemezdi
Eksik tarafını saklardı eniştem teyzeme diyemezdi
Onu çok severdi eniştem laf işitmesinide çekemezdi
Muhabbeti sever çocukla çocuk büyükle büyük olurdu

Eniştem ölmedende çok korkardı
Çünkü sevdiğinden ayrılmak onu yıkardı
Çocuklarında akrabalarından gurur duyardı
Okuyanı uyanık olanları başarıları severdi

Kısaca tam bir tonbu'du mustafa eniştem
Sülalesine laf söyletmez başını dik tutardı
Eksik yanları varsa rengi değişirdi hem
Boyun eğmezdi hiç düşünmeden parlardı

Kısaca her ikiside bir birini deliler gibi severdi
Eniştemin ömrü yetmedi tam rahat edeceklerdi
Bir birleri ile sohbet edip vakit geçireceklerdi
Çok acıyı içine gömdü yarısıda Tekmil teyzemdeydi
15.04.2008
Bahattin Tonbul