Tekmil Teyzem'e. Şiiri - Bahattin Tonbul

Tekmil teyze teyzelerin neyi desem bilemen ki
Severek evlendin şanslısın aşkı inkar etmedin
Tonbul geliniydin ev kalabalık görüşemen ki
Üç kardeş bir evde çocukları ayırt edemedin

Bir müddet ata erkil yaşadın karma karışıktı
Sonradan ayrıldın güya kaynana kayın baba oldu
Dört oda bir salonda on nüfus sarma sar ışıktı
Sevgi var ya sevgi bunların üstüne aba oldu

Çiftçilik ev hanımlığını bir arada yaptınız
Çift sürülür peşinden arada ayrık toplardınız
Eniştemle sen arada görüşür paylaşırdınız
Severdi eniştem ayrı bir yerde kalamazdınız

Allah’ım nasıl aşk nasıl sevgi birlikte gezerdi
Tekmil teyzem arlanır,onu deli gibi severdi
Atasına bağlı eniştem arada laf ederdi
Bu sıkıntıya baba sevgisi karşılık gelirdi

Çok çalışırdı kimseler ona laf söz edemezdi
Eksik tarafını saklardı teyzeme diyemezdi
Onu severdi eniştem başkasını göremezdi
Çocukla çocuk büyükle büyük olur incitmezdi

Mustafa eniştem ölmeyi istemez çok korkardı
Çünkü sevdiğinden ayrılmak zordu onu yıkardı
Çocuklarından akrabalarından gurur duyardı
Okuyanı uyanıkları başaranı severdi

Tonbul’um derdi eniştem kimseye laf ettirmezdi
Şapkası ve omuzları dik mal borasız gezmezdi
Eksik tarafı oldu mu da kimseye görünmezdi
Boyun eğmezdi arada palavradan vaz geçmezdi

Kısacası her ikisi de bir birini severdi
Eniştemin ömrü yetmedi rahat edecekti
İşi gücü bırakıp teyzemle gezmeyi severdi
Çok acıları içine gömdü Tekmil ne bilecekti
15.04.2008