Kendimle barışığım.
Epeyce karışığım.
Çözemezsin beni dostum.
Oldukça karışığım.
Hep sıkıntı yok derdin.
O zaman nedir derdim?
Devreleri mi yaktım?
Nasıl ya anlamadım.
Delileri severim.
Delilikleri de.
Delirtenleredir isyanım.
İnsanın sevdiği sadık olmalı,
Varlığı yoksa da dostu olmalı.
Kankisi, sağdıcı, canları, mihmanları
Can sıkıntısından onu çekip almalı.
Kendi kendine hiç yaşanır mı?
Oldu, bitti sevmem yalnızlıkları.
Bu evrende herkes istisnasız yalnız.
Bazen sorarım kendime.
Yalnızlığı yaşayan ben mi varım?
Beni çoğullaştıran duygularım.
Kayıt Tarihi : 17.8.2019 17:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!