Tekliğin perdesi rüzgar

A ç e l l e r...

Ayrılık sunar

Ekmek yanıkları...

Her ses

Fırında yakar

Kırıntılarını

Gözlüğü yok tekliğin

P e r d e s i r ü z g a r

Demdir bu kopuş

Tanıdıkça afat

Kaçar gece vakti adımlar

İz sürer

Ateş dansı başlar

T e p e l e r d e

Atalardan kalan sesler

Öğütler ve gidişler

İzleride peşinden sürükler

Sürüklenir kare noktalar

Yuvarlandıkça dere yatağı yontusu

Sesi gür çağlayan

İki de birin ağıtları

Son nesil

Yok olan dağ

Çöker kendi içine

Ç ı k g ö z l e r i m d e n

Göz kırpacağım

Y a n d ı ğ ı m a y r ı l ı ğ a ...

3 Mayıs 2004 ' İçimin kitabı '