Gün ortasındayım,
Ama gün karanlık,
İçim ondan da karanlık…
Her yanım,
Yapış yapış hüzün ve keder
Öyle yada böyle,
Yaşıyorum işte…
Sıradan…
Kapılar kapanıyor ardımdan,
Ve buz gibi
Bir soğuk çarpıyor suratıma…
Okkalı bir tokat gibi.
Adımlarımı kontrol edemiyorum.
Sendeliyorum sık sık,
Sarhoş gibi…
Yeniden kalkıyorum her düşüşte.
Mutlu olmak İçin,
Her kapıyı zorluyor,
Her kapıyı çalıyorum beklemeden.
Kanıyorum
Kapılıyorum
Kimseye ihtiyaç duymuyorum artık.
Kendi içimde bir girdap,
Dönüp duruyorum.
An geliyor,
Bir soluk, bir ses, yoldaş
En ufak bir şeye
Muhtaç oluyorum.
Her gün aynı rutin,
Bıktım bu hayattan,
Bu karanlıktan,
Tükenmez yalnızlıktan…
Ne zaman kurtulacağımı bile
Bilmiyorum
Yaptığım tel güzel şey,
Kocaman kalbimin kapılarını,
Teklifsiz
Sana açmaktı ardına kadar.
Nasıf Acar
01.04.2022
DENİZLİ/Bekilli
Kayıt Tarihi : 1.4.2022 19:59:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!