Teklif Şiiri - Mustafa Tutar

pencerem beyaz gözkapaklarım karanlıktı
akşamın koynuna girdim
sıcaktı karlı bedeni
üzülmüşlüğün göğüne vardım sonra
bulut değildi yok olmayı bekleyen
ay da yoktu
soğuktu geçmişin yazı
melodiler vardı uçuşan
bir rüzgardan bir rüzgara
sen yoktun
güneş de yoktu
sormuştum
bekliyordum
mülteciydi ellerim ceplerimde
sonra kar yağdı
beyaza kesti dünya
umutlar dalgalandı saçlarında okyanusların
sınırsız gözlerin deldi geceyi
yok oluşum insan sesinde melodiydi
keman sesiyle eridi
çırpınışları yüreğimin
nasıldı anlamadım
gök siyaha kesti
sen yoktun