Tekledi Gönlüm Şiiri - Sadullah Celik

Hoyrat rüzgar hep yüzüme vururken
Hayat virajında tekledi gönlüm
Sevdan yüreğimi delip dururken
Günah yamacında tekledi gönlüm.

Engeller çetin sana ulaşmaya
Nefsim her zaman gerilir karşıma
Gülyüzün görmeden geldim yaşıma
Utandı yıllardan, tekledi gönlüm.

İsyankar insan ve cinler dışında
Alem tanır seni, taşır başında
Hasretin iz olur her gözyaşında
Susuz toprak gibi tekledi gönlüm.

Gül kokundur kainata can veren
En tatlı rüzgarsın rahmet getiren
İflah olmaz seni Rasül bilmeyen
Kokuna muhtacız, tekledi gönlüm.

Hala canlısın, tüm kalplere fersin
Hayatın Kur’an ne güzel modelsin
Kıyamete kadar hep peygambersin
Lütfen şefaat kıl, tekledi gönlüm.

Ne olur bahçenden bir gül at bana
Yansın içim daim bağlansın sana
Misafirim ol, bir defa da olsa
Haneme teşrif et, tekledi gönlüm.

Ey gönül doktoru, şifa rehberi!
Dünyanın en şefkatli öğretmeni
Ey yüce Allah’ın son peygamberi!
Bana da nazar et, tekledi gönlüm.