2008’in genç rüzgârıydı üstümüzde,
Namık Kemal’in taş avlusunda düşler yeşerirdi.
Sen gülerdin, ben susardım sessizce,
Bir sahil boyu yürürdük, gökyüzü bize eşlik ederdi.
Ay ışığı düşerdi dalgaların üstüne,
Küçük kasabamızda büyük hayaller kurardık.
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta