2008’in genç rüzgârıydı üstümüzde,
Namık Kemal’in taş avlusunda düşler yeşerirdi.
Sen gülerdin, ben susardım sessizce,
Bir sahil boyu yürürdük, gökyüzü bize eşlik ederdi.
Ay ışığı düşerdi dalgaların üstüne,
Küçük kasabamızda büyük hayaller kurardık.
Soyguncu soysun da, vurguncu vursun
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.
Devamını Oku
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta