Dünyada hiçbir canlı
Artık aç kalmamalı
Yirmi birinci yüzyıl
Şu açlık olmamalı
Çok uzaklardan görsem
Ben seni tanıyorum
Senin karnın aç diye
İnan utanıyorum
Karnın doyunca tekir
Günler su gibi akar
Aç olduğun zamanlar
Uykularında kaçar
Fırsat buldukça inan
Ben sana geleceğim
Sırtını sıvazlayıp
Yine seni seveceğim
Kayıt Tarihi : 4.3.2010 20:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Burgaz Adasında görev yaparken tekir adında bir kedimiz vardı. Tayinimiz başka yere çıkınca ve de kışın ada da ki yazlıkçıların taşındığını bildiğim için Sahipsiz kalan tekirin aklıma gelmesiyle duygulanıp bu şiiri yazdım.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!