Ne var ne yok sattılar köyde
Taşınıyorlar büyük şehire
Boşalttılar evi
Yüklediler eşyaları römorkka
Çıktılar akşam üzeri yola
Beni bu eylül öldürecek
Bir aşk kadar zehirli,bir orospu kadar güzel.
Zina yatakları kadar akıcı,terkedilişler kadar hüzünlü.
Sabah serinlikleri; yeni bir aşkın haberlerini getiren
eski yunan ilahelerinin bağbozumu rengi solukları kadar ürpertici.
Öğlen güneşleri; üzüm salkımları kadar sıcak.
Devamını Oku
Bir aşk kadar zehirli,bir orospu kadar güzel.
Zina yatakları kadar akıcı,terkedilişler kadar hüzünlü.
Sabah serinlikleri; yeni bir aşkın haberlerini getiren
eski yunan ilahelerinin bağbozumu rengi solukları kadar ürpertici.
Öğlen güneşleri; üzüm salkımları kadar sıcak.
Gerçekten de hoş bir şiirdi insan taşınınca diğer sevdiği canlıları geride bırakıyor... Anlamlı bir şiirdi kutlarım efendim.
Evinde bahçesinde o 'can'lardan bakanlar bilirler.... Evin ferdi gibidir onlar artık.... Sessiz, sabırlı, yetinen.....Can yoldaşıdır onlar... Evdeki bütün yaşananların duygularına ortaktır, sevince ve hüzne göre sahibine yaklaşır.... duygulara ortak olur.....
Sanır ki onlar nereye giderse kendileri de gidecekler.... Oysa ev ferdi gibi görülemedilerse, bir veda bile edilmeden, terke edilmişliği yaşarlar.... O gözler neler söylüyordur o anda, yakından bir baksanız.....
Benim de kedim olduğu için çok etkilendm şiirinizden.... içim acıdı bir an.....
Bu duyarlı yaklaşımınız ve şiirinizi kutlarım Ömer Bey..... Saygılarımla.....
İçimi acıtan bir vefasızlık örneği . Kimbilir daha neleri geride bıraktılar ? Mesela komşuluğu gelenek ve görenekleri, sıcak dostlukları ,Tandır ocağını, Bağ bahçeden yedikleri nice nimetleri, Huzuru ve daha nicelerini . Biz sadece sesini duyuranı gördük kediler hayatını idame edebilirler ama göçüp gidenlerden emin değilim. Tebrikler ,
Bu doğru bir ayrılış değil... O boş odalarda kalması gereken tekir değil anılar olmalı...
Vefasızlık... Şiiri okurken gözümde canlandı...ve duydum tekirin miyavlamsını...
Öyle canlı...Kaleminize sağlık...
Saygılar..
'Vefa..'
O yoksa neye yarar sevgi, şefkat, dostluk, insanlık...
Tekir de o evden biri değil miydi? Sevilip sevilmedi mi evin çocukları tarafından...
Yani göçe kadar mıydı varlığı...
Hasletlerimizden kopuşumuzun bir başka yönünü işlemiş şiiriniz. Tebrikler Ömer Bey, Kardeşim..
ömer bey ne yazıkki boşalan köylerde sadece kediler kalmadı yaşlı babalara nineler ve ekilecek tarlalar bahçeler şehirler jöyleri zehirledikce bu hüzünlü ayrılık devam edecek anlamlı şiirdi kutlarım
Cok sade tertemiz bir dille kaleme alinmis,konusu mükemmel,hüzünlü bir ayriligi canli canli yasatan bu duygu yüklü siiri ve degerli sairimizi gönülden kutluyorum..Selam ve saygilarimla..
Çok hoş şiirdi...Yüreğinize sağlık..saygılar...
Bu şiir ile ilgili 8 tane yorum bulunmakta