Kendime yaklaştıkça senden uzaklaştım
Eskiden en iyi duygumken ve en tanıdıkken
Zaman tekinsiz bir kıyıya yanaştırdı beni
Senden uzaklaştıkça kendime yabancılaştım
Yükseklikten korkmak gibiydi içimdekilere dokunmak
Hep geri kaçtım, Araf’ta kaldım kaçtıkça
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.