Ortak bir kaderdi
İkimizin paylaştığı,
Gözlerindeki sonsuz bahçede….
Sen yapraklarını dökerken sonbaharda
rüzgara
Ben kendimden parçalar bırakırdım
Giderken ardından
Kendinden düşen binlerce parça bıraktın
Geride kalanlar için..
Hasret bıraktın hiç bitmeyen
Uzayıp giden bir ömür boyu
Sessiz bir ırmak gibi
Akıp gitti ömrüm.
Yağmurlar birikti gönlümde,
Tutunamadım...
Cemre düştü gönlüme.
Kelebeğim dedim hep sana
kelebeğin ömrünün kısa olduğunu bilmeden...
Bırakıp gittiğin gün beni yalnızlıklara
hiç kızmadım,küsmedim sana
kader dedim...
Bana yaşatacağın acılara değil
Bir cümle kurdum hayalimde;
Tek kelimelik aştın sen,içinde...
Her gece,
Sessiz çığlıklar atarak uyanırım yatağımdan
Yalnızlığım,
Başucumda bekler beni
Boğazım kurumuş
Bedenim sırılsıklam
Hey saki
bu akşam
istemem senden gayrı
hiç kimseyi masama
doldur boşalan kadehime
gökyüzündeki tüm yıldızları
Usul,usul koyarken başımı dizlerine
Ayrılığın,
Soğuk yüzünü hissederim ellerinde.
İnadına,inat
Asılırken yaşama tüm bedenimle
Sana sebeb
Gel diyorum,
Gelmiyorsun...
Sev diyorum,
Sevmiyorsun...
Hadi! diyorum,
Nazlanıyorsun.
Vakit geç oldu
kalkalım be saki
gecenin hüznü
çöktü ruhuma
bir karabasan gibi
yolumuz uzun
tekin tayanç kimdir...