Seven yanlarım çöküyor
Yalnızlıktan yitiriyorum duygularımı
Ben ayrı bir ben oluyorum
Hayaller kuruyorum olduk olmadık
Geçmeyen izler duruyor yüreğimde
Acılarımı bir ben yaşıyorum
Güneşin savkiyla
Ruhumdan açılan bir pencere
Yeni umut besteleri gönül hanemde
Başlangıçlar güzel dualarla
Mübarek vakitlerde
Tefekkür
Yalnızlık deyince
Düşüncesi bile yetiyor bazen
Tenhalarda sessiz kalışlar için
İnzivaya çekiliyor bir bir kelimeler
Sükut başrolde yine bu saatlerde
Huzursuzluk diz boyu
Başka diyarların rüyasında yaşamak
Kendi gürültüsünde kaybolmak
Uykunun kandırmaca gerçeği ve gariplik
Yeniden filizlenecek olan umutlar
Ya da bir yalan kendiliğinden
Hazan kış ve belki bir ihtimal bahar gelir
Kelimeler manasız
Gözler yaşsız
Kalpler sevgiden yoksun
Merhametini yitiriyor
Duygusunu yitiriyor
Ağlamasını yitiriyor
Uzun Bir Yol
Ve bu yolda yolcudur insan
Sonu henüz gelebilen
Bir sonraki durağa varacağı meçhul bir yolcu
Patikalar engebeler yokuşlarla dolu
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!