seszliğin sesini duyar gibi oluyorum bazen..
kulağımdki uğultusunu.
yalnızlığın tadını tadar gibi oluyorm bazen..
dilimdeki acısını.
ana evlada ağlar,
evlat ananın değilmidir.
yoksa ağlat diyenmi var,
diyen ana değildir! değildir!
biz siz demek de nedir
yıldızların nasıl dansettiğini seyrettinmi geceleri..
sabaha karşı güneşin doğuşunu.
peki ya gecenin nasıl gündüze yerini bıraktığını
ben mi!
ben bunu hep yapıyorum,
çünkü ben sokaklarda yatıyorum.
bu şehrin arka bahçelerinde
yoğun,nemli havanın etkisi ile
çürümüş bahçe duvarının üzerine tünemiş
şehrin aslında tek yerlisi olan kumru.
sabahın erken saatlerinde
görmeyen gözlerimle bakar kör oldum
tutmayan dizlerimle koşar seni bulurum
gerçekte bulamasam ru'yada bulurum
olmayan aşkımın tek şahidisin.
suretin kimene aslın nerede
bir güneşin doğuşu,
bir yağmurun ilk damlacıkları.
umudun başlangıcı ve bitişi gibi.
işte herşey böyle başlar!
ve ünsüz bir sessizliği..
Yine gezdim İstanbulu!
Eskisi değil,Yeni İstanbulu
Eskiler gitmiş,
Yenisi gelmiş
Eskiler,
Ah o eskiler
bir misafir gibi
geldim dünyaya
yatak döşek açanda yok
sofra kuranda yok
ağarlayan da
ne sohpet var
yine gezdim sokaklarını İSTANBULUN
geçtiğim yerlerden tekrar geçtim
ayak izimi bulamadım kaldırımlarda
çamurda kalmamış, toprakta
ağladığım duvarı yıkmışlar
de ki! Diye başlar sözlerim
de ki de yaz.
birikmiş yılların
geride kalan zamanın özetini çıkar,
bak birde elde ne var
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!