Komşularının hatırına,
Açıp kapattın ellerinle,
Ne kendi bahçene akardı,
Ne de bir karşılık beklerdin yürekten,
Yolları aşarken, benzinle değil,
Fedakârlığınla yürüdü adımların.
Her sabah güneş doğarken,
Sessizce çıktın yola,
"Benim de hakkım" demezsin,
Derdin hep başkasına fayda.
Bilinmez mi Tekin Ağbi’nin gönlü,
Bir nehir gibi akardı insanlara.
Şimdi ayrılık çalarken kapıyı,
Bodrum’a gidiyor diyorlar,
Ama sen gidersen,
Bizim de bir yanımız eksik kalır,
Bir parçamız kopar adeta.
Senin yokluğun, sessizce bekler bizi,
Ama hatıran hep burada,
Fedakârlığın, vefan, o garipliğin,
Bizimle yaşar, sonsuza kadar.
Gittiğin yer huzur dolsun,
Tekin Ağbi, yolun açık olsun.
Senin gibi bir yüreğe,
Her zaman ihtiyaç var bu dünyada
For the sake of your neighbors,
You opened and closed it with your hands,
What would flow into your own garden?
What kind of response would you expect from your heart?
When crossing the roads, not with gasoline,
Your steps walked with your sacrifice.
Every morning as the sun rises,
You set out silently,
You don't say "It's my right too"
Your troubles always benefit someone else.
Isn't it known that Tekin Ağbi's heart is
It flowed to people like a river.
Now when separation is knocking on the door,
They say he is going to Bodrum,
But if you go
A part of us is missing too,
It's like a part of us breaks off.
Your absence waits for us silently,
But your memory is always here,
Your sacrifice, your loyalty, that strangeness,
He lives with us, forever.
May there be peace wherever you go,
Tekin Ağbi, good luck to you.
To a heart like yours
There is always need in this world
Kayıt Tarihi : 16.9.2024 11:23:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
