rol yapamayacak hale geldikçe yalnızlaşırmış insan! ...
kendi kuytusundan bile ürkecek ne var ki halbuki?
yakınlaştıkça silueti değişiyor tanıdıkların...
kabuk atan bir yılana dönüşüyor güneşin sıcağında...
kimseler farkında değil gibi yaşanan bu sahteliğin...
Zorluklar kırbacımızdı
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan