Tekila Gündoğumu Şiiri - Ozan Oğuz

Tekila Gündoğumu
Gençliğimden bir yaz manzarası:
Vururken kıyıya hafifçe rüzgar
Yavaş adımlarda yürüyordu bana doğru
Sahil boyunca yayılmıştı ardınca silüeti,
Duran zamanda dalgalanıyordu saye saye, saçları...

Kum taneleri kavruk teninde kusursuzca parıldayan...
Sarı saçları yeni doğan güneşi kıskandıran...
Gözlerinin derin mavisi denizlere kavuşan...
Bakışı mesafeleri ve zamansallığı yok eden,
O imgesel güzellikteki kıza öylece bakarken,
Güneş doğmuştu çoktan

Tekila Gündoğumu
Gençliğimden bir yaz hatırası
Sanki hiç yaşanmamışcasına gerçeklikle çatışıyordu.
Eşsiz ve serin bir düşe benziyordu
Yaşadığımız bir anın bizde bıraktıkları.
Ve duran zamanda karışıyordu mavilere bakışları...