Radyosu teybi
Televizyonu
Telefonu şekil şekil
Hayatı yaşıyor tekil.
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Bireyselleşelim derken -her şeyde olduğu gibi- bunun da cılkını çıkardık.
Gelişmiş teknolojinin içinde yalnızlığımızı kalabalık sandık, kaybolduk...
Ne aradık kendimizi/birbirimizi, ne bulduk...
Ayaklarımızı yerden çeken içi boşaltılmış şeylerle (özenti olduğunu bilmeksizin/ya da bilmek istemeksizin) mutluluk adına avunduk; bilmedik ki biz asıl böyle böyle kopararak zinciri içeriden aç bilaç kavrulduk...
1980 sonrası(bugün) pıtrak gibi çoğalarak yalancı baharıyla çiçeklenen dallarımızın(!) koparılışına, zevklere, tercihlere, meşguliyetlere, zamanı değerlendirme yöntemlerine, mutlu olma/mutlu etme ve insanı anlama algısına,kısacası;
Neslin hangi ters rüzgarın yönüne yelken açtığına dair etkili vurgusu, kısacık fakat geniş anlamıyla yergili dizecikler...
Sevgili Tamay Hocamıza saygı ve dostlukla...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta