Tekil Kedi Şiiri - Kuvvet Yurdakul

Sessiz ve uzak sulara hasret gecelerde
Bir dilencinin kurak avuçlarında sevişir gibi
Seviştim seninle
İnsandan kafesler ördüm sana
Belki bir iki cümle belki bir söz ya da bir ünlem işareti
Ne zaman öpüşsek dudaklarının alfabesi
Kendinden bir şeyleri katarak dudaklarıma
Giderek tekilleşen bir kedinin seyrek adımlarıyla
Hafifledi hafifledi hafifledi

Uyurken birbirine eklenen
Kirpiklerimizi bölüşürdük uyanınca
Avuçlarımızdaki çizgiler karışırdı
Uyanınca hep geç kalmış olurduk
Rüyalarımızın giderek bize benzediğini
Ve bunun tehlikesini anlayamadan çıkardık evden
Uyanınca hızla hatırlayabiliyorduk
Kaldığımız yeri bir kitapta ararcasına
Kendimizi aramıyorduk hayatta
Seyrek adımlarıyla gün aşırı izler bırakan
Bir ceylanı arar gibi arıyordum seni
Nerede bir kamp ateşi görsem
Yaşadığına yoruyordum

Sessiz ve uzak sulara hasret gecelerde
Seviştikçe güncelleşen iktidarında yatakların
Her gece biraz yer değiştiriyorduk
Seviştikçe bir dilenci kurak
Avuçlarını esirgiyordu yağmurdan
Biz göğe erende o
Kaçıyordu kaçıyordu kaçıyordu