Üşüyordu göz yaşlarının ıslaklığında
Tutukluydu duygularının sağanağında
Titriyordu yoksunluğunun yalnızlığında
Sorgudaydı bilinmezliğin karanlığında
Tek başına yürüdü doğumdan ölüme
Anlamsızlık, dudaklardan inen her kelime
Durmadan basarken kaygan bir zemine
Bilmiyordu ki, tekliyordu tekil insanlığında.
Kayıt Tarihi : 9.7.2007 15:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!