Kelebeğin gözlerinden bakıyorum içime
Parçaladığım yıldızları dolduruyorum heybeme
Kusuyorum ne varsa zehirleyen aklımı,ağlayan dilencinin yüzünde ölüyorum
Uzaklardan bir rüzgara emanet ruhum,her kıtada bir hayal unutuyorum mülteci
Yaslayıp başımı yüreğimin camına bitmesini bekliyorum tekil cümlelerimin
Her köşe başında tenime dönüyor selamım
Yinede biliyorum öldüğünde karanlık geceler,doğacak anne duası almış içimdeki aşık
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta