Tekil Acılar Şiiri - Necmettin Sarı

“İn solis sis tibi turba locis:
Issız yerlerde kendin için bir evren ol”

aylak bir yalnızlıktır gülüşün
dudağını yitiren suratın üşümesi çok sıcak
üşüsem de;
bu, sıcaklığı sensiz yaşamamdan…

her hüzün sıyrıklarıyla vardır,
koptuğu aşka bağlılığın onurunu yitirince
bulur kendini.

bütün yazgılara asi bir yılışmada
unuttuk kendimizi,
seni sevmenin günü doğuran bir yanı var
güneşi çölden çalmak çok soğuk.

saçındaki yağmur kokusu,
ıssızlığın en yalın çizgisi
tekil acılar doğuran bir hayal ısınmakta
koynumda…aşkını alan terk ediyor,

yalnızlık,
gidenlerin ardında kendin olmaktır,
bir yıldız gibi kayarsa, koyar
giden olmak yalnız kalmaktır…

bir yıldız gibi kayar
yalnızlık;
ıssızlığın evreni olmaktır…