Yalnızım dostlarım, kurtlar vadisinde
Dostlarım kurtarın beni diyorum ama
Yok ki etrafımda bir Allah’ın kulu
Gözümde yaşlar beynimde isyanlar.
Çepeçevre saran beni ıssız düşler
Boğuk, sisli bir yerdeyim, kala kaldım
Yalnız olsam rahatım ama
Şeytanlar yoldan çıkartmakta,
Aklımı, bedenimi, her şeyimi…
Sonra kaçmak istiyorum melekler diyarına
Arıyorum bulamıyorum. Hep
İstanbul çıkıyor karşıma
Padişahlar kenti. Rüyalar diyarı.
Eskiden olsa ne ala
Şimdi her tarafı balçık bataklık
Soğuk tıklım tıklım sıkışık
Mecburum murada olmaya, alışmaya
İlk iş gözler. Bakışlar değişmeli
Her şeyi yiyecekmiş gibi bakmalı
Surat ifadesi her şeyi parçalamalı.
Kayıt Tarihi : 20.4.2014 21:32:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Tuğşah Bilge](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/04/20/tekil-12.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!