Sızılarımdan örülmüş tuğlalara ne zamandan beri evim demeyi bıraktım unuttum,
Yosunlar kadar olmadığımı yeni öğrendiğimde, bir yerden seni kazıdıklarında öbür yerde yeniden yeşermek adıyla yaşama tutunmayı da…
Öğrendim…
Ucu yok, bucağını hesaplamıyorum dahi.
Varmıyım yok muyum?
Onu da bilmiyorum.
Bir şeyi fark ettim;
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun