Dünya sahnesinin bizlere verdiği
Rolleri oynuyoruz hepimiz;
Mesela küçükken babamla yürürken ben arkada kalırdım Babam bana belli etmeden yavaşlar
Benimle birlikte yürürdü. Şimdi roller o kadar değişti ki Babam yaşlandı, onunla yürürken geride kalmasın diye ben yavaşlıyorum evet
insan yaşlanınca küçülüyor, huysuz oluyor mesela bir çocuk kadar nazlı oluyor, bir çocuk kadar ilgi istiyor
ve bir çocuk gibi küsüyor...
könül ayrılmayır öz baharından,
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Devamını Oku
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta