Tekerrür Şiiri - Kürşat Uçar

bir günde büyüdüm,bir günde adam oldum çocukluktan
yirmi bir oldum
yerle bir oldum
kahkahalar arasından.

sevmek de yetmiyor artık,kimseyi sevemezken
o uzun sarı saçlı çocuk yok artık.onu tanıyanlar arasında en çok ben yokum
öyle çirkinleştim ki.öyle çabuk bittim ki...çocukluğum bana küsmüş.doğarken neden ağladığımı şimdi anlıyorum.
ondan yağamıyorum belki kimseye...sen kimsin ki burdasın,sen kimsin ki bu koca adamı maziye gömüyorsun böyle
her gece.

rutin hayat ve tekerrür
talihsizlik.

kendi halinde şeyler
bu fotoğraflar falan.(siyah beyaz ama daha çok siyah)
habersizler zamandan.haksızlık bu.
tarifsizlik.

sade aynada çirkinler
ruhları pasaklı acıdan
rutubetli gözlerle takvimlere bulanan
tarihsizlik.