Her daim mütemadiyen sessiz olmak mı gerek?
Umutları taşa bağlayıp suya mı atmalı?
Unutmak için her şeyi ince uzun bir taş bulup
Seksin diye denize mi fırlatmalı?
Tek düzeye dönmüş hayatım farkına varmadan.
Monotonlaşmış hayat sürgüsü, günden güne akan.
Bir yerden dönmeli ya nasıl
Kaçarı da yok hani
Programlaşmış hayat çizgisi
Çoğuna göre kader,
Kimineyse ha öyle olmuş ha böyle,
Ne fark eder…
Kayıt Tarihi : 31.7.2006 23:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!