Tekbencilin Kendi Kendisiyle Konuşması
Ben?
Yalnız yürürüm ben;
Gece yarısı sokağı
Ayaklarımın altından kendi kendine bükülür;
Gözlerim kapandığında
Şu düşleyen evlerin hepsi ölür;
Benim kaprislerim arasından
Üçgen tepeler üstünde asılır yüksekte
Ayın kutsal soğanı.
Ben
Büzerim evleri
Ve eksiltirim ağaçları
Çok iş görerek; görünüşümün yuları
Sarkıtır o kukla insanları
Ki onlar, habersizler nasıl soysuzlaştıklarından,
Gülerken, öperken, sarhoş olurken,
Göz kırpmayı seçtiğim zaman öleceklerini
Tahmin de edemezler.
Ben
Keyfim yerinde olduğunda,
Çimene veririm yeşilini
İşaretlerim göğü maviyle, ve altın ihsan ederim
Güneşe;
Gene de, en zemheri ruh halimde, mutlak gücü
Tutarım elimde
Boykot ederim bütün renkleri ve yasaklarım bütün çiçeklerin
Var olmasını.
Ben
Bilirim görüneceğini senin
Cevval bir şekilde yanımda,
Kafamdan sıçradığını inkar ederek,
Aşk ateşinin tenin gerçekleşmesini kanıtlamak için
Yeterli olduğunu hissettiğini iddia edersin,
Ey kıymetlim, bütün zekânın, bütün güzelliğinin,
Benden bir armağan olduğu
Besbelli olsa bile.
(1956)
Sylvia Plath (1932-1963)
Çeviren: İsmail Haydar Aksoy
https://ecnebiedebiyat.wordpress.com/
İsmail AksoyKayıt Tarihi : 12.3.2019 12:49:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Soliloquy of the Solipsist by Sylvia Plath I? I walk alone; The midnight street Spins itself from under my feet; When my eyes shut These dreaming houses all snuff out; Through a whim of mine Over gables the moon's celestial onion Hangs high. I Make houses shrink And trees diminish By going far; my look's leash Dangles the puppet-people Who, unaware how they dwindle, Laugh, kiss, get drunk, Nor guess that if I choose to blink They die. I When in good humor, Give grass its green Blazon sky blue, and endow the sun With gold; Yet, in my wintriest moods, I hold Absolute power To boycott any color and forbid any flower To be. I Know you appear Vivid at my side, Denying you sprang out of my head, Claiming you feel Love fiery enough to prove flesh real, Though it's quite clear All you beauty, all your wit, is a gift, my dear, From me. (1956)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!