Tekamülün Çöküşü - Garib Çoban

Tekamülün Çöküşü - Garib Çoban

Seni ne kadar zamandır sevdiğimi biliyorum.
Zamanın geçmesinin beni senden önce değiştirdiğinin farkındayım.
Sonuçta ne fazlasıyız ne de eksiğiz, ölecek yaştayız.
Hayat, ortaya çıkarmayı seçtiğimiz şeyden daha fazlası.
Sevdiklerimiz için var olmak kendimiz için var olmaktır.
Çünkü bu insanlar bizim bir parçamızdır.
Yıkıldı yolunu bekleyen gönül şehiri, şimdi gelsen de bir gelmesen de bir.

Bizi sabırsızlıkla bekleyen ölüm şapkasının altında, yaşanacak çok fazla sevgi var.
Bir yıldız heyecanı beni ele geçirdi.
Gecelerinin kokusunu giydim mevsimin.
Yolumun şems vakti nereye gittiğini bilmiyorum.
Ama teheccüt vakti elim seninkini tuttuğunda daha iyi yürüyorum.
Bazı insanlar seni asla sevmeyecek.
Çünkü senin aklın onların şeytanlarını rahatsız ediyor.
Sorun sende değil, onlarda, hayallerimle teheccüt vakti randevum vardı.
Yıkıldı yolunu bekleyen gönül şehiri, şimdi gelsen de bir gelmesen de bir.

Bir özlemim var kime bilmiyorum.
Gecem beni geceden kaçırıyor.
Beni uzaklara götürüyor, kimin için olduğunu bilmiyorum.
İnsan yetiştirip terbiye etmek zor.
Kendini eğitip terbiye etmek ise daha zordur.
İsimleri saydım, sildim ve uyu gözlerim, uyursan.
Nasıl, ne(y)den ve niçin ve kim tarafından yaratıldık? sorularıdır hayat
Yıkıldı yolunu bekleyen gönül şehiri, şimdi gelsen de bir gelmesen de bir.

Ve bu nostaljinin düşmanı, nostaljinin ardındaki gizli bir dokunuş.
Ruh karanlıkta dolaşır, ta ki aşkı bulana kadar.
Seni her yerde görüyorum, gökyüzünde, nehirdeki yağmur tanesinde.
Benim için var olan tek şey sensin her şeyin gerçeği aşk.
Çalıntı bir öpücükte, senin sıcaklığın için acı çekiyorum.
Beni gözyaşlarına boğan, unutulanların isimleriyle boğan özlemdir.
Yıkıldı yolunu bekleyen gönül şehiri, şimdi gelsen de bir gelmesen de bir.

Tutkularımız yanıyor, yasaklı, gizlenmiş.
Yanlış ama çok doğru bir özlem yazılan güzide mektuplar.
Ruhunun teheccüt vakti beni izlediğini duydum.
Kimin için olduğunu bilmiyorum.
Ruhun bir parçası haline gelen şeyi silmek imkansızdır.
Hafızamız dipsiz, ruhumuz ölçülemez bir melektir.
Ben gözlerde saklanan sessizliğim.
Bir anının anlamsız gözyaşından doğan.
Ve yüreğimi ıslatmak için inen aşkım ben.
Yıkıldı yolunu bekleyen gönül şehiri, şimdi gelsen de bir gelmesen de bir.

Ben şimdiki zamanda var olmanın serüveniyim.
Ve yoluma yarın devam etmenin sonsuz yanılsamasıyım.
Hâlâ anlamayı, duymayı reddediyor sevmeyi bilmeyenler.
Kendinden duyduğu dehşeti gizlemek için gülüyor putlarıyla.
Gecelerin kemerleri altından rüyalarda hep yürürdü.
Ve gittiği her yerde kırılmış şeylerin izini bırakırdı.
Yıkıldı yolunu bekleyen gönül şehiri, şimdi gelsen de bir gelmesen de bir.

Mutluluk genellikle başımıza gelen çoğu şeyi görmezden gelmek ve görecelileştirmek arasındaki dengedir.
Birbirimizden uzakta olsak bile, her şey bizi birleştiriyor.
Ve sessiz ağzın dilsizliği imkansızı kanıtlayabilir.
Bunu başarmak için her şeyi yapmış olsalar bile, sevmeyi bırakamayan biziz.
Nereye gideceğini bilmediğin günlerden biri gibi.
Yıkıldı yolunu bekleyen gönül şehiri, şimdi gelsen de bir gelmesen de bir.

Yüreğinde fırtınanın şiiri, gözlerinde güneş ışığı vardı.
Seni üzen kişi hâlâ kalbinin içindeyse, kabuk takmanın bir anlamı yok.
Seni hala acıtan şeye yara izi deme, iki kere acıyormuş gibi yap!..
Korkunç bir çığlık yükseliyor topraktan, her şey harabeye dönüyor.
İnsanlar kendilerine göre beni simgeleyen bir kişi yaratıyorlar.
Yıkıldı yolunu bekleyen gönül şehiri, şimdi gelsen de bir gelmesen de bir.

Neredeydi aşk?..
Durağı cehennem olanlar arasından geçtim.
Sende kalbimin atışlarını harflere dönüştüren bir büyü var.
Kimse bizi özlemenin güzel zamanların bedeli olduğu konusunda uyarmadı.
Senden gidememek ve sana gelememek.
Bu ince çizgi arasında tükendiğimi asla bilemeyeceksin.
Ben ezelden beri varım ve işte buradayım.
Yıkıldı yolunu bekleyen gönül şehiri, şimdi gelsen de bir gelmesen de bir.

Ve zamanın sonuna kadar var olacağım.
Çünkü gerçek varlığımın sonu yok.
Kişi ne kadar alçakgönüllü ve sade olursa, o kadar çok beğenilir ve saygı görür.
Aşktan ölmek daha iyi pişmanlık duymadan sevmektense.
Aşkın beni sana o kadar bağımlı kılıyor ki.
Çocukların şarkı söylediği, öldürülmediği ve sınırların olmadığı daha iyi bir yaşam yanılsaması neredeydi?..
Bugün ay ağlıyor çünkü daha çok küçük beyaz melek var toprağın altında.
Yıkıldı yolunu bekleyen gönül şehiri, şimdi gelsen de bir gelmesen de bir.

Sadece sarılmanın birçok kelimeden daha anlamlı olabileceği günler vardır.
Hayatımın nasıl olacağını bilmiyorum.
Nereye gidecek ya da bitecek!..
Sonbahar, düşen yaprakların valsinde dönüyordu.
Ve veda kıyafeti sanki bir maskeli balodan çıkmış gibi parlaktı.
Bugünlük planımızı bırakıyorum, vaktin karışık ağına.
Ve ben senin bakışlarında kalıyorum.
Gülümsemeleri paylaşmak bu insanlık dışı dünyada.
Yıkıldı yolunu bekleyen gönül şehiri, şimdi gelsen de bir gelmesen de bir.

Güzellerin bir araya geldiği yer kimsesizler mezarlığı.
Ve üzüntü korkuyor, el ele gittiğimizde.
Mutluluk kim olduğumuzun bir parçasıdır.
Sevinç bir duygudur.
Bir rüzgardır gelir geçer sanmıştım, g/özümün yaşı gibi düştü gözümden teheccüt vakti dünya, yârdan ayrı görünmez gözüme kimse şems vakti benim, ne güzel seni bulmak bütün yüzlerde.
Rüzgarın gücü değil, köklerin derinliği güzelleştirir daldaki meyveleri.
Ey aşkın sahibi, Kün’i bir kez söyledin, her nesneyi var eyledin.
Yıkıldı yolunu bekleyen gönül şehiri, şimdi gelsen de bir gelmesen de bir.
(Y.ed - Bir Lokma, Bir Hırka Albümü)