Tekamül Şiiri - Mesut Yüksel

Aşkın fiziksel boyutu.
Metafizik boyutunda kaybolur.
Saf bir enerji evreninde.
Yürekler bir vericiye dönüşür.

Görünmez frekanslar, çeker birbirlerini.
O an, maddi bedenden sıyrılır ruhlar.
İlahi bir titreşim ve rezorans sarar evreni.
Komutlar devre dışı kalır, akışına bırakılır.

Ne dünya, ne evren, ne mekan kalır.
Aşkın gücü karşısında.
Görünen alem, yarı gerçekliğe evrilir.
Kendi ekseni etrafında döner ruhlar.

Ve sonra birleşir ve tek bir enerjiye dönüşür,
Sonsuz enerjiye çekilir, ışık bedenler.
İşte o an, yok oluşun başlangıcı...