Tekâmül Şiiri - Yorumlar

Subjektifin kadrajından çıktığı kadar objektiftir görmek...
Kendinden olandan bir iki adım geri adım atıp, kendini net görmesi bir başına kalan ahlat ağacının...

Optiğin en bariz yanılsaması nefis aynasındaki görüntü. Olunan değil, olunmak isteneni görmek. Oysa o aynanın buğusuna "beni yıka" yazacak kadar, kirini farkına varıp, tekâmülün yoldaşlığına, acı konuşan dostluğuna razı olmak...
...
Sevgili öğretmenim sonsuz teşekkürlerimle...
Yüreğimin bağını düşürdün... :)
Yüreğine afiyet...

Bir şeyleri daha iyi görmek için bir iki adım geri atarız..
Bundandır ki anlamak ve görmek istediklerimize hep yabancılaşırız/uzaklaşırız..

Biz bile kendimizi en sadık bir aynada görmek istesek,
nefesimizin buğusu aynamızı bulandırır..

İnsanın kendisini bulanık görmesinin sebebi..

"Flu olan netleşti, göz kamaştırdı.
Net görülenler sisler ardına taşındı,
göz göremez oldu. "
.
.
.

"Görmek, uzakta olmaktır" der Pessoa..
Ya mesafeli duracaksın görmek istediklerine
ya da içlerinde olacaksın görmekten vazgeçerek..