Gönül zincirlerini kırmak gerek bazen
İhtiraslardan arınıp
Kibir denen düşmandan
Şehvetin yalancı zevklerinden kurtulup
Riyanın yalanından sıyrılıp
Mütevaziliğin dinginliğinde gözyaşlarımızla kendimizi sorgulayıp
Ben kimim sorusuna cevap aramamız gerek...
Ben kimim nereden geldim nereye gidiyorum
Amacım hedefim ne
Bir yudum sevginin dilenciliğini yapıp
Daha kendimi tanımazken
Kendimi diğer insanlardan üstün görmenin ükelalığı neden...
Tek zenginliğim gözyaşlarımmış
Onu da ancak ağlayınca anladım
Melankolinin dibine vurmuşken
Ya ağlayamasaydım ne yapardım...
© Seyyid Burhaneddin kekeç
06 – 09 – 2017
21 : 49
Kayıt Tarihi : 7.9.2017 00:53:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Seyit Burhaneddin Kekeç](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/09/07/tek-zenginligim-gozyaslarimmis.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!