Tek Yüreksin Şiiri - Mustafa Kemal Erdoğan

geçilmeyecek köprülerin başına bile varmadı ayaklarım,
kimse yoktu önünde,
ben yine de yüreğimdeki miniği dinledim......

savrulan yellere de aldırmadım.......

aklımı alan çok oldu da ben hep geri aldım kızgınlıkla......

dönülmez uzaklara gitmeye cüret etmedi bu yüreğim......

kaderine terkedilmeyecek kadar çok sevdim seni......

saçlarına kadar çektim örtüyü,üşümesin AŞK derken,
belli etmeden sıyrılıp gitmiş sevgi dediğim sözlerin noktalama işaretleri.......

inatçıyım haksızlığın ötesine
ama
sabırı bilirim Allah emretmişse.......

dalgalar silemez izlerimi ben kumlara yazmamıştım bu sevgiyi........

başka mekanlara gidiyorsun da sanki bu alemde sevmeyi bilmişsin gibi......

karışık duyguların arasında sıfırlanmamış bir can durur......

her ne çıkarsa yoluma üzerine basarım bu defa,
acımam ben de anlamsız geçilen köprülerin üzerindekilere......

yaşlarla ıslanmış her günün ardından farklı mumlar üfletmem sevdiğime......

sadece sevdiğime......

köhne kalır her akşamın,
etrafındaki sesler yalnızlığın çabuk geçen adımlarıdır.....

gökte yıldızlar var,
yerde toprak,
arasında kalmış özlem,can cekişmekte......,

karanlığa yakmak için cebimde mumlar taşımadım hiç,
sevgi yoksa her yer siyah bakıyor.......

zaten ne yaksam sönüyor yaşlarımdan....

hakikat senin içinde,
ben değilim işin içinde.....

nasıl bir sevdadır ki aklımdan uçtuğunda satırlar,
durmadan bağırır duygular,
affet bizi......

affetsem dilim yanar,
yüreğim başka bir yangın,söndürülmesi güç......

pişmanlık geldi,geçti,gidiyor arkasına bakmadan.....

hep derler son güneşte birlikte olalım,
güneşin sonu mu olur vazgeçemediğim akşamlara ulaşmadan......

hiç bir yanım beklemez seni,
bıraktım köprüye gideni,
inatçısı değilim farklı yönde giden yüreklerin çarpışmasında........

kanatlanıp gideceğim ben de,
en büyük ilahın mertebesine,
başımı eğersem bin defa daha ölürüm.......

alıştım gönülden şikayetlerin hüznüne,
kendi bildiğimi okuyorum da AŞK bilmiyor halimi.....

asılsızdır tefarruatlar,
uğramasın acımasız kederler sevgimin yanına,
sen de insansın,
ben de Adem'den gelme bir canım elmasını ısırmadığım cennetten kovulan.....

nazı anlarım severim
ama
hazı hazmetmez özünün önünde eğilen yüreğim......,

bir kez daha bu kadar can-ı gönülden sevmem demem,
dualarımı ettiğime ihanet etmem ben, korkarım.......

o korku kilitler dilimi de yüreğimi de........

ben unuturum geçmese de yıllar,
bir tanrıyı unutmam,bir seni atarım yüreğimden......

baharı beklemez her kumru,şarkılarda kalır adı........

tehiri yok bu adımların,
atarsın,
kalırsın,
olduğun yerde saymak bu olsa gerek.......

söktüm bütün yıldızları gözlerinden,
başını çevirince hep görebileceğin o kara bulutlar....

ben dudaklarımdan dökülenleri kağıtlara hapsettim,
beyaz kalmadı hiç bir sayfa bu AŞK'ta.......

üfledikçe acıyan canımı gülüşlerine emanet ettim minik yüreğin......

önce sevgi ile dolu insan kuklası olabilmek lazım perdesiz gösterilerde,
sonrasında küçük sarılmalar bütün oyunu kurtarır......

sen benim canım,
sen gözyaşları düşerse boğulacağım tek denizsin......

ben sevgiysem,
sen olmasına sebep olan tek yüreksin......