Yalnız doğdu Âdem, yalnızca kendi nefesiyle.
Bir bakmışsın yummuşsun gözlerini hayata anlayamazsın bile.
Yüzünde çile...
Mezarda duygular gelmiyor dile.
Arıyorum, yeniden doğuşun hattı düşmüyor.
Gözlerimden öfkenin kıvılcımları saçılıyor.
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta