bir saç telinden yaratılabilirdim
saçlarımdan
ne çok
“ben”...
hangi akrebin kalıntısıydı düşünce
nerde uyanırdı duygu
Ne hoş, ey güzel Tanrım, ne hoş
Magillerde sefer etmek!
Bir sahilden çözülüp gitmek
Düşünceler gibi başıboş.
Açsam rüzgara yelkenimi;
Devamını Oku
Magillerde sefer etmek!
Bir sahilden çözülüp gitmek
Düşünceler gibi başıboş.
Açsam rüzgara yelkenimi;



su/anlamı kudretinden değil,kılıktan kılığa girmesinde saklı..kah kar tanesi,kah bir buğu..yada çorak dudaklarda bir damla..
insan kışkırtılmış bir sapan taşı..yönsüz,pusulasız..umarsız..
dip suları,kuyu gözünden aya bakıyor..bocurgatın yeniden inşa edilmesi gerekir belkide..
' -saç telinden yaratılabilirdim
saçlarımdan, ne çok “ben”... 'Siyah olan sac telllerim aslimi,beyazi dertlerimi ve kizil olanlari sevgimi anlatir,her aynaya bakisimda beni bastan yaratir....
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta