Tek Yol Şiiri - Ahmet Yılmaz 3

Cehaletten nemalanan zihniyet
Çöreklendi, toprağıma kuruldu
Çıkar için alkışlayan art niyet
“Düşman” dedi yakamıza sarıldı

Bu hikaye başlayalı çok oldu
Haksızlığın adı şimdi hak oldu
Cumhuriyet değerleri yok oldu
Bunlar ile karanlığa girildi

‘Müslümanız’ diye diye geldiler
Haramiden daha fazla çaldılar
Birkaç yılda trilyoner oldular
Hesap sorduk, cevapları “sır” oldu

Atatürk’e düşman olmak işleri
Halifelik vazgeçilmez düşleri
Elli binlik çanta taşır eşleri
Dünya güldü, biz utandık ar oldu

“Ergenekon”, “Balyoz” deyip kestiler
Haksızlığa dilsiz kalıp, sustular
Barzani'nin bayrağını astılar
Türk toprağı utancından yarıldı

Avrupa'dan uyku hapı hediye,
Halkım uyanmasın, uyusun diye
Muhalefet ortak oldu ninniye
Hani nerde, hangi hesap soruldu

Yok bu zulüm hiçbirinde dinlerin
Kıldıkları namaz riya bunların
Suriye'de yitip giden canların
Acısına katlanmamız zor oldu

Öfke dolu, nefret dolu gözleri
Yalan dolu, hile dolu sözleri
Kendi doydu, aç bıraktı bizleri
Canım ülkem, gençlerime dar oldu

Nice Meydan palavrayla donandı
‘Türküm’ demek açık açık kınandı
Türk ordusu kumpaslarla sınandı
Hastanesi sivillerle bir oldu

Yıllar geçti ‘uçuyoruz’ diyerek
Zengin oldu hepsi bizi soyarak
Yoksulluğu ta derinden duyarak
Dar gelirli şükretmekten yoruldu

Yandaş medya kılıcını biledi
Tek manşet var “reis bugün ne dedi”
Diyanet’in fetvaları komedi
Tek derdimiz baldız imiş, görüldü

Yüreğimiz yangın yeri, yara çok
ATM'de yandaşlara para çok
Hastanede Araplara sıra yok
Ukalâlar “ülke bizim” der oldu

Ayda yılda lütfettiler, geldiler
“Açız” dedik halimize güldüler
Zenginlerin vergisini sildiler
Yoksullara “şükür” demek kâr oldu

‘Orta direk’ şimdi artık direksiz
Sandalının dümeni yok, küreksiz
Bunlar için Anayasa gereksiz
Adalete mil çektiler, kör oldu

Badem bıyık her kapıyı açıyor
Bakışları umutsuzluk saçıyor
Türk gençliği, öz yurdundan kaçıyor
Umutları, hayalleri kırıldı

Şeytan bile bu hileyi bilmezdi
Nemrut bile bu herzeyi yemezdi
“Fakirden al, zengine ver” demezdi
Sistem artık her gün böyle der oldu

Daha korkunç, zorlu günler geliyor
Halk, fırından bayat ekmek alıyor
Ekonomi zekarette, ölüyor
Sela’lı zam, kefeninde kir oldu

Yılmaz, yeter, yaza yaza bitmiyor
Bu gemide iş yolunda gitmiyor
Feryat etmek, isyan etmek yetmiyor
Çabala ki: Atatürk’ü bulasın
Hamurumuz Atatürk’le karıldı...