Tek Yol Şiiri - Nurullah Kütükçü

Gözlerinde toprağımın büyüsü,
Oynaşan çocukların kahkahası sesinde.
Artık her sabah güneş doğuyor arka bahçeme,
Çay keyfin için masam bile var orada.

Yarım kalan, yarım bırakılan bütün hikayeler tastamam.
Sana bağlı, bağımlı ve yanındayken daha özgürüm.
Şimdi anlıyorum kuşların şakımasında ki neşeyi,
Hali hazırda tebessüm ediyorken geçiyorlar üzerimden,
Kanatları selam durmuş, gökyüzünden.

Uyurken özlemekten korkuyorum seni,
Ondandır mesai saatlerinde uyukluyorum.
Gerçekten uyutmuyor geceler beni inan ki,
Sensiz geçen saniyeleri öldürüyorum.
En çok yalnız ölmekten korkuyorum.
Sen bilirsin,
Vursalar devrilmem, assalar urgan ip kopar boynumdan.
Korkum yoktur satırdan, baltadan.
Beni yokluğunla sınama Gözde,
Yaşamak için başka bir yol bilmiyorum.