Tek Yol Şiiri - Cengiz Akasya

Nasıl başlar bir öykü
boş satırları doldurur kelimeler
kalem, mürekkepten noksanken
hüzün, hangi sevdaya öykünür bilinmez
çıkar bahtına tedavülden kalkmış
şiirler.

Aylardan mayıs lakin
bana her gün sonbahar
nefes almak gereksiz geliyor
bir gece vakti
sesinin tınısını özlemek
gündüz uğraş sana kavuşmak için
gece hayallerinle bir bütün
gelemiyorum yanına.
adımlarım çaresiz
gözlerim bulutlu
her an yağmaya hazır ve nazır
üstüm başım toz içinde
isyan halinde tüm çiçekler
yokluğuna grev var
toplanmış tek bir yerde
bütün bahar.
gelmez oldu gittiğinden beri

Kulağımda mıhlanmış ses tonun
alışılmıyor yokluğuna
ellerini geri istiyor mürekkep yalamış eller
bir tutam huzur koyarız üzerine
öyle servis yaparız yüreklerimize kalplerimizi

Damarlarımda gezinen tüm anarşist hücreler
" Tek Yol: Sen " yazıyor kalbimin duvarlarına.