Üç odalı bir evde dört yıldır tek başıma,
Hücre mahkumu gibi sessizce yaşıyorum.
Hayatı bir yük gibi sırtımda taşıyorum.
Ve biliyorum bir gün ne gelecek başıma.
Kimsesiz öleceğim, yitirdim umudumu.
Mutlu olmaya dair, yuva kurmaya dair.
Kaç gün sonra bulurlar ve ne halde kim bilir,
İğrenç kokular saçan çürümüş vücudumu?
(2019)
Zeynel KudayKayıt Tarihi : 3.4.2019 10:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!