Bu sabah yatağımdan uyandığımda bir tedirginlik sarmuştı bütün uzuvlarımı.Bu hissiyat besbelli gördüğüm rüyanın bir yansımasıydı.Bugün diğer günlerden farklıydı.Dünyadaki her inse ve cisme farklı bir pencereden bakmaya başlamıştım. Okuldaki öğrencilerin birbirlerine olan yapmacık gülüşmeleri,aralarındaki kavgalar,birbirlerine kıskançlık dolu bakışları gözlerimin önünde beliriyordu adeta.İnsanlar arasında hiç mi gerçek sevgi yok,hiç mi dayanışma duygusu kalmadı diye soruyordum kendi kendime.Havada uçuşan küfürler zaten bir insanı yaşam boyu kaçmaya teşvik edecek güçteydi.
Okul çıkışında insanları gözleme imkanı buluyordum bazıları eve,bazıları işe,bazılarıysa derse gidiyordu belki.Her fanide aynı çehre,aynı ifade lakin odak noktaları farklı sadece.Sadece buruk bir sessizlik vardı otobüste.İnsanlar hayattan ümitlerini kesmişlerdi sanki.Milletin can damarları kopmuştu belki.Yolda giderken sağ görüşlü vatandaşalarla sol görüşlü vatandaşların tartışmalarına şahit olduğumda üzüntüm bir kat daha artıyordu.Neden neden diye soruyordum kendi kendime.Neden bu bölünmüşlük? Neden bu acımasız düşmanlık? Neden bu gönülleri yakan,harap eden kavga?
İnsanlar birbilerine düşman,arada bölünmüşlük var.Düşündüm o an yok sağcı,solcu yok Alevi,Sunni yok Türk,Kürt yok Çerkez,Laz yok laik,antilaik.Sonra anladım ki yapılacaksa ayrımcılık,yapılacak o kadar çok ayrıntı var ki.İç ve dış düşmanlarımız ellerinden geleni yapıyorlar yurda.Bizde yapmalıyız her şeyi bu vatan uğruna.
Hani demiştim ya uyandığımda bütün uzuvlarımı bir tedirginlik kaplamıştı diye evet ben hem sağcıyım hem de solcu,hem Türk`üm hem de Kürt,hem Laz`ım hem de Çerkez, hem Sunni`yim hem de Alevi.Bir kolumun koptuğunu düşünüyorum ve ya bacağımın,belki de başımın.Peki ben bir organım hasar gördüğü ya da kesildiği zaman tam bir insan mı olurum?
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta