Her yer sanki senin hayalinle kaplı bu halimle yaşamayı bile nedensizce buluyorum
Bir bir dökülüyorum bir agac gibi tek özgürce yaşamimin yalan sevdamin ellerinde esır gibi olduğunu seni sevince anladım
Yıllar gecti ne değiştı bir adim bile gidemedik bu sevdanın yolundan sen uzakta mutsuz ben burda isayankar bu halimle yine sana yaziyorum elimden gelen tek sana yazmak
Otursam bir kenara denizi seyretsem hep seni düşünerek kayalara vuran dalgalara kaptiriyorum kendimi
Sanki kendim carpiyorum o kayalara elimi yüreğimin üzerine koyuyorum Gözlerim ağliyor sağnak olup yağan yağmur gibi karişiyor denızin mavi sularina
Kadın ve adam oturuyorlardı
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Devamını Oku
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta