suyumu bulandıran yüzünü izlemek ve dokunmak cüretim
yüzümün ovalarına beli bükülmez bir dinginlik katıyor
gün ilerledikçe ay tanrıçası yüzünün ve gülüşünün
bendeki tazeliğini yitirmesine engel olamıyorum
ve giderek silikleşen ince bir yol halini alıyor ellerin
ne yapsam parmak parmak azalıyor terli avuçlarımda
kendimi bir kuyusu kabul ettiğim şu yeşil vadinde
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta