Tek umudum Şiiri - Savaş Tan

Bir alaycı kinli bakış
Kaçırır tüm teldeki kuşları
Dağılır dört bir yana
Kanat sesleri

Utangaç yürekler için için ağlar
Sessiz sessiz bir köşede
Tüm öfkesi içinde saklı
Bağlanmış konuşamaz tutuk diliyle

Kimi zaman bir fırtınayla
Coşar koşar ordan oraya
Yada baharın kızgın güneşi
Davetiye çıkartır
Mutluluğa

Oğlaklar gibi zıplar
Yamaçlarda
Yeni uçan kuşlar gibi
Bir o yana bir bu yana
Savrulur gider
Bir kanat çırpışıyla

Kimi zaman dalar gözlerim
Deryalara
Sanki sevgi de umut da
Ufukmuş gibi gözlerimi ayırmam
Bakarım umuda
Umut, ufuktu
Ufuk uzaktı

Umuda katarak olmuş gözlerim
Ne görebiliyor, Ne duyabiliyorum
Yapılan savaşlara, zulümlere
Bir perde çektim dünyaya

Kahrolurum
Umutsuzlukları düşünürken
İmkansız hayaller kurarım

Umutlarını yitirenler var
Ağlayanlar var çığlık atanlar
İsyan edenler
Kaç bin yıldır bilmiyorum

Neyi Umut etmiştim ki
Umut sevgiydi, aşktı
Umut vijdandı, merhametti,
Umut iylikti, Şevkatti
Umut gerçekti

Evim, Bağım, bahçem, param olmasın
Ama biraz umudum,
Sevinçle çarpan Yüreğim olsun.