Gökyüzünde kalabalık kuş sürüsü, av kokusu.
Kadın, su yüzeyinde, sol tek ayağının üzerinde, sol dirseği sağ dizinin üzerinde, kendisinden emin, yüzü okyanusta. Denizden çıkan adamların avladığı balıklara, kayıtsız. Ufuklar, ufukta, zamanın geleceği, daha önemli. Deniz kadına değil kadın denize hakim. Kadın, üst beninde.
Dünyadan yani maddelerden ve cinsiyetinden uzak. Tekliğinde.
Gelecek zamana yöneldiğinde ruh, hayatın amacı, doğada, kendi tekliğini seyredebilmeye dönüşür. Bu kendisinde bulabildiği en güzel imajinasyon onu, yaratana götüren ve yaşam amacını seyretme halidir.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
