Saat beş.
Yaşayanlar için hayat daha başlamadı.
Bizse on iki de başladık ölmeye.
Derin aldığımız, sonlandıramadığımız nefesi söndürmeye.
Uzanan büyük yüzüklü, uzun tırnaklı bir el vardı
Tutamadığımız.
Tek tip insanlar tanıdık.
yalnızlık
hızla alçalan bulutlar
karanlık bir ağırlık
hava ağır toprak ağır yaprak ağır
su tozları yağıyor üstümüze
özgürlüğümüz yoksa yalnızlığımız mıdır
Devamını Oku
hızla alçalan bulutlar
karanlık bir ağırlık
hava ağır toprak ağır yaprak ağır
su tozları yağıyor üstümüze
özgürlüğümüz yoksa yalnızlığımız mıdır
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta